نقش شرکتهای غربی ودولت درسرکوب واستثمارکارگران بنگلادش

وضعیت اسفناک زندگی  2,5 میلیون کارگر بنگلادشی که 80 درصد این کارگران اززنان تشکیل شده است ومقابله آنها دراین رابطه منجربه اخراجهای بیشمار,دستگیری وکشتن آنها شده است. سالهاست که کشورهای غربی تولیدات خودرا به بنگلادش منتقل کرده اند , بدلیل آنکه مزد کمی درقبال کارپرداخت میکنند وبهره های هنگفتی میبرند. یکی ازاین واردات وصادرات  درزمینه تولیدات لباس است. این کارفرماها, کارگران خودرادرشرایط غیرانسانی به بیگاری مجبور می کنند ومحیط کارآنها ازهرگونه شکل امینیتی عاریست, بطوریکه تعداد زیادی باید دریک محل کار کنند تا آنجایی که جای تکان خوردن نمی باشد ودرها به روی آنها بسته میشود وهمه اینها به قیمت سلامتی وجان این کارگرها تمام میشود.درحین یک آتش سوزی راهی برای گریختن وجود ندارد ,درها بسته اند,  دلیلی که کارفرماها برای بسته شدن درها می آورند جلوگیری ازدزدی میباشد.

فقط درژانویه 2010 درمنطقه تیگااون درپایتخت بنگلادش داکا دراثرآتش سوزی 31 نفرکشته وهزاران نفر بی خانمان شدند . درماه  دسامبردوباره سالن غذاخوری آتش گرفت , دراین روز 22 نفرکشته وصدها نفربه شکل بدی زخمی شدند, این کارخانه متعلق به                                     .

تولیدمیکند :  Gap, Wrangler  است وبرای Hameem Group

Carrefour, Wal-Mart, H & M, Next, JC Penny, Kohl`s, Squeeze, Sears, Target Store, Charming Shoppes   دارند. Levi Strauss, Inditex, Etam, Micros   و Clio 

دولت درطی تصویب قانون جدید چیزی معادل 34 یورو درنظرگرفت ,ولی خواست کارگران چیزی درحدود 50 یورو میباشد.

 درصورتی که 80درصد ازدرآمد صادرات ازطریق کارخانه های لباس دوزی تامین میشود بااین حال کارفرمایان ازپرداخت درآمدی عادلانه سربازمیزنند.

 کارگران  که درکارخانه های لباس دوزی کارمیکنند, مزدی که دریافت میکنند چیزی حدود 19 یورو درماه است که کفاف زندگی آنهارا نمیدهد,آنهابرای گرفتن حداقل مزد, زیرپوشش سندیکاها ازیولی 2010 درشهر چیتاگونگ به طورپیگیرکارخود را زمین گذاشته ,دست به اعتصاب زدند وباتظاهراتهایی که کردند ,موفق شدند دولت رامجبوربه تصویب قانونی مبنی برپرداخت

حداقل مزد بکنند, البته چیزی راکه دولت تصویب کرد, چیزی معادل 34 یورو است که این قانون میبایستی ازماه نوامبربه مرحله اجرا آورده میشد,بطورمشخص باید ازماه دسامبراین مبلغ پرداخت میشد. اما کارفرماهاحاضربه پرداخت نشدند,این باعث شد که ازتاریخ 11.12.2010 اعتصابها وتظاهراتهادوباره شکل بگیرند,این هم باعکس العمل پلیس مواجه گشت, دراین روز حداقل 3 کارگرکشته شدند. درروز 13.12.2010 دوباره 5000 از کارگران به خیابانهای گاسیپور آمدند, و

  خیابانها رابه طرف پایتخت بستند ودرشهرآشولیاهم 5000 نفربرعلیه کارفرماهاتظاهرات کردند. پلیس اول باباتوم برقی سعی کرد آنهاراسرکوب کند ولی نتوانست تظاهرکنندگان راخاموش کند به همین خاطرشروع به تیراندازی کرد وگازاشگ آور انداخت, دراین درگیری 4 نفرکشته وصدهانفرزخمی شدند. درداهاکا پایتخت بنگلادش 4000 نفربه خیابانها رفتند که اکثریت آنها زنان بودند, آنها شروع کردند به آتش کشیدن ماشینها.

فروشگاههایی مثل :

 که لباسهای ارزان عرضه میکنند,ازکسانی هستندکه سود هنگفتی به جیب میزنند.H & Mو , Zara,    KIK

کمبود کارهم درآنجا منجربه این میشود که خیلی ازکارگران محبورمیشوند به کشورهای عربی برای پیداکردن کاربروند. برطبق اطلاعات بدست آمده درطول 5 سال گذشته, ازسال 2004تا 2009 حدود 8100 کارگر جان خودراازدست دادندوبطورمثال یکی ازدلایل آن سکته قلبی بود که بطورمتوسط درسن 30 سالگی رقم زده شد. این نتجه شرایط خیلی سخت کاری آنهامیباشد.

اخباراخیر حاکی ازآن است که یکی اززنانی که درراس سندیکا قراردارد به نام موشوفامشو ,توسط لباس شخصیها دستگیرشده,بااینکه حکم دستگیری دررابطه اووجودندارد. درسالهای گذشته شکایات زیادی برعلیه اوشده بود, دریولی 2010 مجبورشد که ساعتهاخودش رامخفی کند,آنها اورابه مرگ تهدید کردن ودنبال اومیگشتند.

سارا نبوی