آیا
تو میدانی که کودکان در آمریکا معمولا نمی ببینند که پدر و مادرشان به ضرب
گلوله کشته شوند و آنها می دانند که میتوانند گه گاهی دریا را ببینند. اما
اگر تو یکبار دریا را دیده و در یک مکان آرام زندگی کرده باشی، جایی که
بودن آب یک امر طبیعی است و یک شبه با بولدزرها دزدیده نمیشود. و اگر تو
مجبور نباشی شب هایی را پشت سر پگذاری که دیوارهای خانه ات فرو ریخته و تو
وحشت زده از خواب بیدار بشوی. و اگر تو انسان هایی را ببینی که کسی را از
دست نداده اند و اگر تو یکبار تجربه دنیایی دیگری را کرده باشی که اطرافش
از برجهای مرگبار ساخته نشده است و یا با تانگ و اسلحه به شهرهایش حمله ور
نمی شوند و حالا با یک دیوار آهنین غول پیکر این شهرها را از مابقی دنیا
جدا نکرده اند. حالا من از تو کودک فلسطینی می پرسم، آیا تو این دنیا را
برای تمامی دوران کودک ات می بخشی، دنیایی که تو فقط در حال مقاومت درش
زندگی کرده ای. مقاومتی که در مقابل یکی از قویترین نیروهای نظامی در جهان
است و توسط دیگر قدرتمندان حمایت می شود. مقاومت در مقابل قدرتی که تلاش می
کند تو و خانه ات را نابود کند. این چیزی است که من از این کودکان می
خواهم بپرسم. من از خودم سوال می کنم، چه اتفاقی خواهد افتاد که اگر این
کودکان از تمامی این نابرابریها آگاه بودند.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen