مابین صهیون و دیوار

مقدمه ای مختصر از جنبشlibertär در اسرائیل و فلسطین:

مهاجران اروپای شرقی بدلیل پوگروم ها از روسیه و لیتوان فرار کرده و اولین ایده هایlibertär را به فلسطین با خود به ارمغان آوردند.
اکثر آنها علاقه به ایده های کیبوتص داشتند.آنها در واقع  بوجود آمدن کیبوتص ها راتحقق رسیدن ایده هایPjotr Kropotkin  می دیدند.آنها این شکل از زندگی اشتراکی را بعنوان یک جامعه آنارکوکمونیست تجسم می کردند.

اولین کیبوتص در سال ۱۹۰۹ با دیدگاه های تاریخی صهیونیستی و سوسیالیستی تاسیس شد. هم اکنون در اسرائیل ۲۷۰ کیبوتص وجود دارد.

ساکنین کیبوتص  Chawerim/Chawerotبه رابطه ای براساس برابری، مالکیت اشتراکی و خودمختاری اعتقاد داشتند. قبل از تاسیس دولت اسرائیل، انحلال خانواده کوچک نقش بسیار مهمی را ایفا کرد. به همین دلیل آنها فکر میکردند که تاسیس یک تشکل libertär دیگر ضروری نیست و (برایشان وجود کیبوتص ها اکتفا میکرده است.)

همزمان با تاسیس دولت اسرائیل، اولین گروه آنارشیستی براساس نظریات نویسنده و خبرنگار Eliezer Hirschauge (متولد ۱۹۱۱ در شهر ورشو و  در سال ۱۹۵۴ در تل آویو درگذشت ) در تل آویو بوجود آمد.

متفکران آنارشیستی مانندBernhard azare وMartin Buber توانستند در بدو شکل گیری صهیونیسم که ایده های دولتی و غیر دولتی همزمان وجود داشتند،  آنها توانستند روی این ایدئولوژی  تاثیر بگذارند. اگر چه Lazare تا مدت کوتاهی با یک جنبش ملی موافق بود.

Bernhard Lazare (خبرنگار)

برای او ایده های دوملیتی میتوانست کمکی به تکامل یک هویت مشترک  در مبارزه بر علیه ظلم وستم و استثمار همچنین بر علیه صهیونیسم ( که بعنوان یک جنبش آزادی بخش ملی مطرح بود) باشد. اعتراض به کشتار، تجاوز وفراری دادن افراد توسط پوگروم ها در اروپای  شرقی  و ساختارهای ضد یهودی در غرب باعث نشدند که اکثر پناهندگان یهودی به اورشلیم بروند، بلکه یهودیان متواری آمریکای شمالی را انتخاب کردند. 

وقتی که اشیاء را مشاهده کنیم ، میبینیم که با هرشی ای چیزی مشترک داریم. از آنجایی که من در عمل پنهان ی "بودنم"، سوژه "بودن" را مشاهده میکنم که این یک امتیاز انسانی است و فقط با مشارکت با دیگران( من و تو ) میشود آنرا درک کرد. 

مارتین بوبر (فیلسوف)

 مارتین بوبر در سال  ۱۹۳۸به اوشلیم رفت، او مثل استادش Achad Ham که قبلا به این نامAchad Ginsberg شناخته میشد، متعلق به یک " فرهنگ صهیونیستی بود ". هر دوی آنها نمی خواستند که در فلسطین یک دولت مستقل به همراه پرولتاریای عرب بوجود بیاید. او از طرف Paole Zion
( کارگران مارکسیست - صهیونیست ) نیز حمایت میشد. آنها به راه حل دوملیتی بجای دو کشوری معتقد بودند.

برای مارتین بوبر واکثریت آنارشیستها در فلسطین فقط یک فدراسیون غیر دولتی میتوانست مطرح باشد.

او حتی قبل از تاسیس دولت ملی اظهار داشت:

چیزی که هریک از این قوم های مختلط که در کنار هم زندگی میکنند، نیاز دارند، اسقلال، خودمختاری و تصمیم گیری آزاد است.  به عکس آن هیچکدام از این قوم ها به دولت نیاز ندارند. آنها میتوانند در یک جامعه دوملیتی زندگی کنند،  همچنین مسائل خاص خود را اداره کنند.

در آنزمان برای مارتین بوبر دولت به معنای یک کشور بود. از نظر او یک کشور تشکیل شده است از مرز، گذرنامه، پلیس و ارتش، دادگستری و زندان، سلطه و استثمار. و دراینجا اهمیتی ندارد که هر کدام پرچم هایشان چه رنگی دارد.

در دهه ۵۰ جنبش آنارشیستی به Abba Gordin  پرداخت. او یکی از سازماندهندگان" فدراسیون آنارشیستی در مسکو است ". او در سال ۱۹۵۸ یک  گروه آنارکو- کمونیست 
„( Agudath Schochrei Chofesh ( ASHUACH “ در تل آویو  تاسیس کرد با یک کتابخانه و یک اتاق بزرگ کنفرانس . 

Gordin مجله " مشکلات " که به دو زبان (jiddisch-hebräisch) بود را تا سال ۱۹۶۴ منتشر کرد. اگر چه بعد از مرگ او ناشران این مجله تغییر کردند، اما آنها با " صدای آزاد کارگران "  که در نیویورک  و " بیان آزاد"  که در بوئنوس آیرس بود، همکاری داشتند. زمانی هم در اینجا راه آنارشیستهای قدیمی به پایان خود رسید.

آخرین شماره " مشکلات " در سال ۱۹۸۸ منتشر شد.

جنبش معاصر libertär در اسرائیل - فلسطین کوچک اما فعال است.  بخصوص جنبش ضد جهانی شدن بازیابی لازم را در کنار  یک طرح آنارکو-سندیکالیستی به همراه آورد که برای نمونه گروه های دگرباشان جنسی
 „(Kvisa Shchora„(Schwarze Wäscherei“

 (Kvisa Shchora Manifestation in Tel Aviv)

  و „Anarchist against the Wall“ را میشود نام برد. 
 
 „Anarchist against the Wall به عنوان گروه حمایت از حقوق حیوانات آغاز بکار کرد. از طریق تظاهراتهای ضد اشغال قوی شد و بخصوص در جنبش مقاومت علیه "دیوار امنیتی" فعالیت  میکنند.
 
ما می بایست بعنوان آنارشیستها اوضاع منطقه را در نظر بگیریم که چگونه فلسطینی ها در مناطق اشغالی  توسط نظامی ها، زندگی  و برای داشتن یک دولت مستقل تلاش می کنند.  برای ما همکاری و همبستگی مان با اعراب و همزمان یهودیان مهم است.
 (Uri Gordon)

 موضع اصلی صهیونیسم امنیت بی درنگ موجودیتش بود. به همین دلیل لازمه ی این امنیت داشتن دولت خودش است. آنها سعی میکنند که خطر از جانب دیگران ، اقتدار و خشونت را  متوقف کنند. ولی  بمب گذاران نیز را ه دیگری را به جای عبور از دیوارهای امنیتی پیدا میکنند.

 به این ترتیب دیوارها نمیتوانند اسرائیل را از فلسطین جدا کنند بلکه این دیوارها فلسطنیان را از محل زندگیشان، مدارسشان، بیمارستانشان، زندگی اجتماعیشان و مزارعشان که لازمه زندگیشان است، محروم میکنند.

در حال حاضر  مواضع ما بر علیه رشد نظامی گری، نژادپرستی و اختناق یک مبارزه دفاعی است. آینده جامعه ما  خوب نیست، بلکه هرروز بیشتر مردسالارانه میشود. بسیاری از جنبش ها و موضوعات مربوط به امورعدالت اجتماعی و محیط زیست هنوز میان مردم گسترده نشده اند. ما اکنون بسیار بیشتر در مورد "فرهنگ ترس" میدانیم و همچنین چگونه به این مناسبات "دشمنانه" بین خلق ها دامن زده میشود ( و چگونه این مناسبات بوجود آمده و حفظ میشود.)   (Uri Gordon)


Bernhard Lazare متولد ۱۵.۶.۱۸۶۵ در شهر نیم(جنوب فرانسه) و درتاریخ ۱.۹.۱۹۰۳ در شهر پاریس درگذشت. او در سال ۱۸۹۰ به گرایشات آنارشیستی روی آورد اما عمل مستقیم را تائید نمیکرد. Lazazre همیشه به رفقایش و برای عملی کردن ایده هایشان از طریق کمک مالی حمایت میکرد. او پس از مبارزات تبلیغاتی ضد یهودی در فرانسه، نگرش خود را تغییر داده و به ایده ی "یک منطقه یهودی خودمخنار بدون دولت" روی آورد.

http://radiochiflado.blogsport.de/2012/11/26/zwischen-zion-und-mauer/ 
http://www.awalls.org/ 

http://de.scribd.com/doc/57694813/Uri-Gordon-Anarchy-Alive-eBook 

http://www.blacklaundry.org/eng-index.html“> 


ترجمه از سارا نبوی